عفونت کلیه

          98ایران 
            بازدید : 158
          دوشنبه 29 اردیبهشت 1393
           نظرات (0)
        

عفونت کلیه

عفونت کلیه در اثر هجوم باکتری به کلیه اتفاق افتاده و به نام پیلونفریت معروف است و شامل انواع پیلونفریت حاد و مزمن و پیلونفریت آمفیزماتو می باشد. بعضی اوقات عفونت کلیه به شکل آبسه کلیه می باشد.

راههای انتقال عفونت به کلیه

عفونت بالا رونده از مجرا :

یعنی میکروب عفونت زا از قسمتهای پایینی دستگاه ادراری به کلیه رفته و ایجاد عفونت می کند. این حالت در صورت وجود انسداد در مسیر ادراری (ناشی از سنگ و اختلال ساختمانی) و یا اختلال عملکرد دستگاه ادراری و ریفلاکس (برگشت ادراری) بیشتر اتفاق می افتد.

انتشار از طریق خون :

که در نوزادان نقش مهمی دارد و در بزرگسالان به ندرت این راه نقش دارد. و در این حالت معمولا آبسه کلیه ایجاد می شود.

انتشار از طریق کانال لنفاوی ، نادر است و شواهد اندکی در این رابطه وجود دارد.

انتشار مستقیم عفونت از اعضاء مجاور : مثلا در آبسه داخل شکمی یا بیماری التهابی لگنی ، عفونت ممکن است به کلیه منتقل شود.

عفونت حاد کلیه

پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه می شود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli می باشد (در ۸۰% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل می توان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و ... اشاره کرد. معمولا عامل عفونت زا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود می کند و سبب درگیری کلیه می شود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد می شود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی می دهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.

علایم

شروع ناگهانی تب و لرز

درد یک طرفه یا دو طرفه پهلو

علائم عمومی (سردرد ، درد عضلانی و ضعف عمومی و بیحالی)

سوزش ادرار ، تکرر ادرار و فوریت در ادرار کردن و ادرار کدر یا خونی و بدبو

تهوع و استفراغ

درد شکمی (کودکان معمولا درد پهلو ندارند و از درد شکمی شکایت دارند)

تشخیص

در آزمایش خون افزایش گلبولهای سفید وجود دارد.

در آزمایش ادرار ، گلبولهای سفید و باکتری و گلبولهای قرمز و کست گلبولهای سفید و نوتروفیلهای درشت دیده می شود (زیر میکروسکوپ)

کشت ادرار همواره مثبت است و معمولا رشد قابل توجه عامل بیماری را (در محیط کشت) نشان می دهد.

کشت خون در ۳/۱ بیماران مثبت است.

در موارد مشکوک یا عارضه دار از سی تی اسکن و سونوگرافی استفاده می شود. در این بیماران بیشترین توجه به تشخیص انسداد سیستم ادراری بوسیله سنگ و ... است و سونوگرافی برای این منظور مفید است.

درمان

درمان با سیپروفلوکساسین یا افلوکساسین و یا کوتریموکسازول صورت می گیرد و پس از انجام آزمونهای حساسیت میکروب به این داروها (آنتی بیوگرام) در صورت لزوم دارو عوض شده و درمان ۱۰ تا ۱۴ روز ادامه می یابد. در صورتی که بیمار بدحال باشد در بیمارستان بستری شده و تزریق آنتی بیوتیک انجام می شود. و بعد از ۵ ۳ روز آنتی بیوتیک خوراکی داده می شود و تا ۱۴ روز ادامه پیدا می کند. اگر کشت خون بیمار مثبت باشد دوره درمان طولانی تر خواهد بود.

در صورت وجود آبسه کلیه ، انسداد مسیر ادراری و یا اختلال دستگاه ادراری این عوامل باید برطرف شود.

فرجام عفونت

پیلونفریت حاد در بالغین معمولا اسکار (اثر جوش خوردگی و ترمیم) کلیوی یا آسیب پایدار بر جای نمی گذارد ولی در کودکان به علت عدم تکامل رشد کلیه ، عفونت کلیه می تواند اسکار ایجاد کند و بطور دائم عملکرد کلیه را مختل کند.

عفونت مزمن کلیه

پیلونفریت مزمن با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه می انجامد، مشخص می شود. و در صورتیکه عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ایجاد نارسایی کلیه ، علایم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمینه ای (در ساختمان یا عملکرد) دستگاه ادراری باضافه عفونتهای مکرر مسئول ایجاد پیلونفریت مزمن هستند و عواملی مانند دیابت ، سنگ کلیه ، آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی دخالت دارند.

تشخیص

ممکن است آزمایش ادرار کاملا طبیعی باشد در صورتیکه عفونت فعال باشد و باکتری در ادرار وجود داشته باشد کشت مثبت می شود. تشخیص با رادیوگرافی ساده شکم و با دیدن کلیه های کوچک شده و حدود نامنظم کلیه داده می شود. همچنین در اوروگرافی وریدی ، اختلال در ترشح ماده حاجب وجود دارد و اسکار کلیه مشاهده می شود.

درمان

تخریب کلیه غیر قابل برگشت است. البته با شناسایی اختلال ساختمانی دستگاه ادراری و رفع آن و پیشگیری از عفونتهای مکرر می توان از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری کرد. در صورت موفق نبودن درمان طبی ، درمان به کمک جراحی و رفع اختلال زمینه ای صورت می گیرد.

پیلونفریت آمفیزماتو

یک عفونت تخریب کننده کلیه بوده و از خصوصیات آن وجود گاز در داخل و اطراف کلیه است این نوع عفونت بیشتر در دیابتی ها شایع است (۹۰ ۸۰درصد این بیماران دیابت دارند). و درصدی هم بدنبال انسداد سیستم ادراری ناشی از سنگ یا نکروز پاپیلری دچار این عفونت می شوند. برای درمان ، این بیماران باید آنتی بیوتیک وریدی دریافت نمایند و قند خون این افراد سریعا باید کنترل شود و در صورت وجود انسداد باید برطرف گردد.

آبسه کلیوی

آبسه کلیوی زمانی ایجاد می شود که عامل میکروبی به همراه سلولهای التهابی بدن فرد و چرک حاصل از آنها ، تجمع پیدا کرده و توده ای را تشکیل می دهد که اطرافش پوشش خاصی دارد و این عفونت به بیرون راه ندارد. علایم آن مثل پیلونفریت حاد است و تشخیص قطعی با سی تی اسکن داده می شود.

درمان

درمان آبسه در گام اول تزریق وریدی آنتی بیوتیک می باشد، در صورتیکه با درمان دارویی بهبودی حاصل نشود، تخلیه آبسه با سوزن زیر دید سونوگرافی انجام می شود.

ارسال نظر برای این مطلب

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
باز نشدن پاپ آپ رزبلاگ	0	802	ali_rostami19
๑۩۞۩๑ دلت واسه کی تنگ شده๑۩۞۩๑	4	1905	nilufarabi43
@@هرچی دوس داری بگو@@	4	2033	nilufarabi43
دليل اين همه بي معرفتي	1	1559	nilufarabi43
اس ام اس خنده دار و سر کاری روز	7	1986	leilaazimi
حرفهای عاشقانه...	1	901	leilaazimi
به دختر بودنت افتخارکن...	2	1877	nilufarabi43
❤ღ❤ تنهــ Alone ــایی مטּ❤ღ❤	9	1914	yashar
.. مهم نیس ..	1	1600	vampire
๑۩۞ ....حرف دل.... ۞۩๑	1	1671	mona98iran
~.~.~آموزش زبان زرگري~.~.~	0	1942	mona98iran
شباهت نماینده افغانستان به گلزار	0	1729	mona98iran